wound
....I read somewhere that what I believed to be poetic and sublime testimonials of my conviction that life is a desperate confrontation with unknown forces are in reality cute girlish dreams, flaring with sexual symbols....
—from "Questions pour Dorothea Tanning entretien avec Alain Jouffroy, Mars 1974," in Dorothea Tanning: Oeuvre,
Dorothea Tanning
Children's Games
1942
Koridor rüya gibi, geçiş halinde bir yer; sanki gidilebilecek başka bir alan var ama burada kalınmış. Koridorun doğum kanalı gibi olması önemli: belki gerçek doğum ya da büyümek, birey olmak ancak “orada” mümkün olacak. Ama önce yapılması gerekenler var. Kızlar duvarı yırtıyor; belki kendi doğumlarını kendileri açmaya, gerçeği ortaya çıkarmaya çalışıyorlar. Saçın göbek bağı gibi uzaması, ayrılmanın tamamen gerçekleşmediğini gösteriyor. Yerde yatan kız ise ya bu oyunun, bu çabanın yorgunluğu ya da duvarı çoktan söküp açmış ama yine de burada kalmış bir hali. Gerçek doğum mümkün mü? Yoksa tekrar tekrar deneniyor mu? Oyun burada sadece oyun değil; belki gerçeği anlamanın, açmanın, sökmenin yolu. Ama aynı zamanda tehlikeli ve yorucu.
Yırt, yırtmaya devam et. Saçlarım… çok hızlı çekme, yanmasın ama yine de çek. Bu ortaya çıkacak şey beni içine alabilir. Eğer tamamen görünür olursa ben de onun parçası olur muyum? Ama devam et, burası senin payın. Diğerleri kendi paylarını kendileri açacak. Canavar herkes için aynı değil.
“A madman is not someone who has lost his reason but someone who has lost everything but his reason”
―
G K Chesterton
―
G K Chesterton
A quote by G.K. Chesterton
We don’t have personalities/character anymore we have diagnoses. — no generous people, only people pleasers. no hardworking people only insecure overachievers.
No experiences — not madly in love, you have attachment issues.
everything can be explained away. the neee to categorize, standardize, optimize.
no human experience or memory: everything is evidence
is brutal knowing really freeing? is self surveillance a liberated way to live?