Szczęście i nieszczęście

Dro­ga do szczęścia nie wie­dzie przez zmia­ny w świe­cie zewnętrznym, ale przez zmianę na­szych wy­obrażeń. Nie będzie­my na­gi­nać świa­ta i losu do na­szych skrzy­wio­nych myśli, lecz wy­pro­stu­je­my te myśli.

Tajemnica sukcesu kryje się w tym, by nie upatrywać w szczęściu bezpośredniego celu, ponieważ nigdy nim nie jest. Szczęście jest jedynie stanem towarzyszącym cnotliwemu postępowaniu. Pozytywne nastawienie pielęgnujesz poprzez życie w harmonii, o którym pisałem wcześniej. Pracując nad sobą, tworzysz sprzyjające warunki do rozkwitu pozytywnych myśli

Chcę dać wam coś do przemyślenia na ten temat. Czy przyszło wam kiedykolwiek do głowy, że to, co nazywacie szczęściem, w rzeczywistości zakuwa was w kajdany? Czy na przykład nazywacie kogoś swoim szczęściem? Czy mówicie: „Jesteś moją radością”? To może być małżeństwo, biznes, stopień naukowy, cokolwiek. W kim lub czym znajdujecie swoje szczęście? B

mo­men­cie

„Do­bry cha­rak­ter to je­dy­na gwa­ran­cja wiecz­ne­go, bez­tro­skie­go szczęścia”.

– Se­ne­ka

Istnieją dwa rodzaje samolubstwa. Pierwszy polega na tym, że mamy przyjemność w sprawianiu sobie przyjemności. Nazywamy to po prostu egocentryzmem. Z drugim mamy do czynienia wówczas, gdy odnajdujemy przyjemność w sprawianiu przyjemności innym. Jest to nieco bardziej wyrafinowany rodzaj egocentryzmu.

Pierw­szą lek­cją jest za­tem, aby ni­g­dy nie ob­wi­niać in­nych lu­dzi ani wy­da­rzeń ze­wnętrz­nych za żad­ne ne­ga­tyw­ne emo­cje, któ­re od­czu­wa­my. Weź od­po­wie­dzial­no­ść! Dla sto­ików jest ja­sne, że to nie wy­da­rze­nia, ale na­sze opi­nie o nich są przy­czy­ną zmar­twień umy­słu. Może to ob­ja­wiać się jako cier­pie­nie i nie­szczęści