Przykładowym polem działania tej logiki jest reklama. Jej funkcjonowanie można wytłumaczyć przez pojęcie rozkoszy dodatkowej. Pokazuje ono, jak kapitalizm działa na poziomie nie tylko ekonomicznym, lecz także ideologicznym. Oferuje towary, to zaś trafia na podatny grunt – konsumenci uformowani przez nakazujący konsumpcję przekaz żyją złudną... See more
niepohamowany rozwój i nienasycenie reklamy w późnym kapitalizmie
Podporządkowanie podmiotu sferze reprodukcji nie tylko tłumi krytykę społeczną, lecz także skutecznie blokuje możliwość myślenia o realnej zmianie, która mogłaby stać się drogą do prawdziwego postępu. Dlatego ulegająca technokratyzmowi współczesna polityka jest w gruncie rzeczy antypolityką: „«Postęp» jest zatem pojęciem idealnym (społecznym i... See more
Apokaliptyczna narracja Pasoliniego również odwołuje się do figury całkowitego podporządkowania, zarówno w sferze mentalnej – poprzez oddziaływanie ideologii konsumpcji, jak i cielesnej – przez podporządkowanie ciała pracy najemnej, umożliwiające partycypację w cyklu reprodukcji. W późnym kapitalizmie jednostka, realizując swoje pragnienia, staje... See more
Wynika to z nieskończonego potencjału późnego kapitalizmu do podporządkowywania sobie innych sfer życia. Ta wszechobecność jest też powodem jego niezauważalności. Kapitalizm w późnym wydaniu jest niekwestionowanym hegemonem.
Podejrzliwie traktował wszelkie formy przemian obyczajowych, choćby tych związanych z wolnością seksualną czy permisywizmem. Traktował je jako coś z góry wyznaczonego przez ekonomię i produktywność, a więc jako element procesu homogenizacji, rozumianego jako redukowanie człowieka do roli konsumenta i pracownika. Opowiadał się tym samym po stronie... See more