Fantasieën over het einde van de wereld fungeren dus als een verdedigingsmechanisme dat ons in staat stelt om uitsterving niet onder ogen te hoeven komen.

Karl Marx en Friedrich Engels stellen in het Communistisch manifest dat binnen een kapitalistisch systeem alles wat solide is opgaat in lucht. Timothy Morton merkt terecht op dat die stelling enigszins misleidend is, want als íets het kapitalisme kenmerkt dan is het juist dat het van alles voortbrengt wat juist niet verdwijnt. Het kapitalisme

De alomtegenwoordigheid van de apocalyps in de populaire cultuur duidt er dus niet zozeer op dat we proberen ons daadwerkelijk te verhouden tot (onze vrees voor) het einde, maar blijkt vooral een doeltreffende manier om het spook van de apocalyps uit te bannen.

Ikzelf word mijn apocalypsmoeheid de baas door erop te vertrouwen dat het ertoe doet zowel ‘de wereld’ als ‘het einde’ te doordenken en anders te denken. En in godsnaam niet alleen, maar samen, in gesprek. Vandaar ook dit boek.

Ik vind het altijd lastig om het woord kapitalisme in de mond te nemen. ’Wat bedoel je er nou eigenlijk mee?’ vroeg iemand me laatst na afloop van een lezing. Na enige aarzeling antwoordde ik dat ik het opvat als een one-size-fits-all-verteringssysteem dat alles in zich opneemt, gelijk probeert te maken door het in kapitaal uit te drukken, en weer

Zoals Eugene Thacker dat zo mooi verwoordt: de waarde van pessimisme is dat het deemoedigheid in het denken inbrengt. De pessimist gelooft niet dat alles veranderd kan worden en dat het dan allemaal goed komt. De pessimist vergeet ook het eigen lichaam niet, dat je knie pijn doet en je rug, dat je slecht geslapen hebt en het even helemaal niet meer

Zoals ook de actievoerders van Extinction Rebellion (waaronder ikzelf) begrepen hebben, moeten we niet handelen voordat het te laat is, maar omdat het te laat is.

Extinctie is niet iets wat ons te wachten staat, het is wat al gaande is, en hoe langer we daarvoor onze ogen sluiten, hoe erger het wordt.

Het denken over het Antropoceen, het ‘tijdperk van de mens’, waarin de menselijke invloed ook geologisch leesbaar wordt, wordt door ondergangsgedachten gedomineerd.